بررسی ظرفیت های اقلیمی سواحل شمالی و جنوبی ایران برای گسترش فعالیتهای ورزشی و گردشگری ساحلی

تنوع چشم‌اندازها و پدیده‌های طبیعی در مناطق ساحلی جهان موجب توجه روزافزون گردشگران در اسـتفاده از این نواحـی شده است، به‌طوری‌که امروزه سواحـل دریاها و اقیانوس‌ها به یکی از تأثیرگـذارترین عوامل اقتصـاد ملـی و محلی در سراسر جهان مبدل شده است. با هدف شناسایی ظرفیت‌های اقلیمی سواحل شمالی و جنوبی ایران برای توسعه فعالیت‌های گوناگون گردشگری ساحلی، در این مطالعه داده‌های هواشناسی 16 ایستگاه سینوپتیک از این مناطق برای یک دورۀ زمانی 25 ساله از سال 1986 تا2010 مورد استفاده قرار گرفت. شاخص اقلیم ساحلی ( Beach Climate Index) به ‌منظور ارزیابی پتانسیل استراحت ساحلی و مدل کی ‌و ‌ومپلو (Kay & Vamplew)، برای ارزیابی توریسم ورزشی در رشته‌های، شنا، فوتبال‌ساحلی و دوساحلی به‌کار گرفته شد. تحلیل‌های مربوطه بر اساس خروجی‌های مدل طرح اطلاعاتی اقلیم توریسم Climate–Tourism Information Scheme انجام شد. نتایج شاخص BCI نشان داد که در سواحل شمالی ایران، ماه‌های ژوئن، ژوئیه و اوت و در سواحل جنوبی ایران تمام ماه‌های سال دارای شرایط مناسب اقلیمی برای استراحت ساحلی هستند. به‌طور کلی برای استراحت ساحلی، بخش‌های شرقی سواحل شمالی و جنوبی کشور، شرایط مناسب‌تری نسبت به بخش‌های غربی دارند. بر اساس نتایج محاسبات مدل کی و ومپلو، فصل پاییز در همه سواحل کشور، شرایط مطلوبی برای فوتبال‌ساحلی و دو ساحلی وجود دارد با این تفاوت‌ که مناسب‌ترین زمان برای این نوع فعالیت‌ها در سواحل شمالی کشور ماه اکتبر و در سواحل جنوبی ماه دسامبر است. همچنین معلوم شد که علاوه بر زمان‌های مذکور، شرایط اقلیمی مساعدی نیز در فصل بهار(در سواحل شمالی) و زمستان (در سواحل جنوبی) برای انجام ورزش‌های فوق وجود دارد. زمان مناسب برای شنا و آب‌تنی که دمای مطلوب آب بین 16 تا 26 درجه سانتی‌گراد است، در سواحل شمالی طی فصل تابستان و ماه‌های می و ژوئن از فصل بهار و همچنین ماه اکتبر از فصل پاییز فراهم می‌باشد. در سواحل جنوبی این وضعیت صرفاً در ماه‌های فصل زمستان و پاییز فراهم می‌گردد.